یه گزارش پل نگار بارداری هنگامی اتفاق می افتد که تخمک توسط یک اسپرم بارور شود و سلول جفت تشکیل گردد. این سلول به دیوار رحم متصل می شود و رشد می کند، در صورتی که رشد آن طبیعی نباشد، توده های غیرطبیعی ایجاد شود و علائم خاصی را نشان دهد، می توان گفت بارداری پوچ یا مولار رخ داده است و باید به پزشک مراجعه کرد.
بارداری پوچ در ابتدا مانند بارداری طبیعی است اما در ادامه موجب بروز علائم و نشانه های خاصی می شود.
علایم بارداری پوچ:
خونریزی به رنگ قهوه ای تیره تا قرمز روشن از واژن در سه ماهه اول بارداری
حالت تهوع و استفراغ شدید
فشار یا درد لگن
دفع کیست هایی به شکل خوشه های انگور مانند
فشار خون بالا
پرکاری تیروئید
پره اکلامپسی که موجب افزایش فشار خون مادر و دفع پروتئین از ادرار بعد از هفته بیستم بارداری می شود.
رشد نامتناسب رحم
پزشک برای تشخیص بارداری پوچ از سونوگرافی و آزمایش خون استفاده می کند؛ در سونوگرافی به کمک امواج صوتی و صفحه نمایشگر، جنین داخل رحم مشاهده می گردد. آزمایش خون نیز برای اندازه گیری میزان هورمون بارداری به نام گنادوتروپین جفتی انسان (HCG)، تجویز می شود. سطح این هورمون، در بارداری پوچ، در مقایسه با بارداری طبیعی، خیلی بیشتر است.
دو نوع بارداری پوچ وجود دارد:
بارداری پوچ کامل: در آن بافت جفت غیرطبیعی و متورم است و کیست هایی پر از مایع تشکیل می شود.
بارداری پوچ جزئی: ممکن است بافت جنین درآن تشکیل شده باشد ولی همراه با بافت جفت غیر طبیعی است. شاید جنین تشکیل شده باشد اما جنین قادر به زنده ماندن نیست و معمولا در اوایل بارداری سقط می شود.
چرا بارداری پوچ رخ می دهد؟
تخمک و اسپرم هر کدام به طور جداگانه حاوی ۲۳ جفت کروموزوم است و هنگامی که عمل لقاح صورت می گیرد سلول جنین موارد ژنتیکی از هر دو سلول جنسی پدر و مادر دریافت می کند و به صورت نرمال حاوی ۴۶ کروموزوم است. در حالی که در بارداری پوچ کامل تخمک غیر طبیعی توسط یک یا دو اسپرم بارور می شود و سلول حاصل شده تنها دربردارنده مواد ژنتیکی از پدر است و کروموزوم های مادر از بین می رود و همه مواد ژنتیک آن از پدر دریافت شده است.
در بارداری پوچ ناقص، کروموزوم های مادر باقی می ماند ولی از کروموزوم های پدر دو مجموعه کروموزوم تشکیل می شود، درنتیجه سلول رویان به جای ۴۶ کروموزوم، ۶۹ کروموزوم دارد و بیشتر اوقات زمانی رخ میدهد که دو اسپرم، تخمک را بارور کرده باشد.
باید گفت در هر دو حالت سلول رویان تشکیل شده، شانس زیادی برای زنده ماندن ندارد.
دقیقا مشخص نیست چه عواملی در تشکیل بافت مولار دخالت دارند اما می توان گفت موارد زیر، خطر بارداری مولار یا پوچ را زیاد می کنند:
تقریبا از هر ۱۰۰۰ بارداری، یک مورد به عنوان حاملگی پوچ تشخیص داده می شود. عوامل مختلفی در بارداری پوچ ارتباط دارند:
سن مادر: زنان بالای ۳۵ سال و زیر ۲۰ سال احتمال بیشتری برای ابتلا به بارداری پوچ دارند.
سابقه سقط جنین: اگر زن سابقه بارداری پوچ داشته باشد احتمال اینکه بارداری های بعدی او از نوع پوچ باشد زیاد است.
با این حال برای جلوگیری از بارداری پوچ، قبل از باردار شدن مجدد با پزشک صحبت کنید. توصیه می شود تا قبل از اقدام به بارداری مجدد، شش ماه تا یکسال صبر کند.
دقت گردد در صورت عدم درمان به موقع، بارداری پوچ می تواند برای زن خطرناک باشد و منجر به از دست رفتن توان بارداری شود یا دربرخی اوقات می تواند نوع نادری از سرطان ایجاد کند.
بارداری پوچ چگونه درمان می شود؟
در صورت داشتن بارداری پوچ، پزشک از روش های درمانی زیر استفاده می کند:
داروها: پزشک برای بهبودی رحم و جلوگیری از رشد سلولهای مولار، داروهای خاصی را تجویز کند.
کورتاژ: کورتاژ برای برداشتن بافت مولار از پوشش داخلی رحم استفاده می شود که بین ۱۵ تا ۳۰ دقیقه طول می کشد. بعد از آن، مرتب سطح هورمون hcg اندازه گیری می شود تا زمانی که به میزان نرمال برسد. این کار ممکن است بین ۶ ماه تا یک سال طول بکشد تا اطمینان حاصل شود که هیچ بافت مولاری در رحم وجود ندارد. البته توصیه می گردد در این مدت از بارداری جلوگیری گردد. باردار شدن، میزان هورمون HCG را تغییر می دهد و تشخیص بافت مولار را سخت می کند.
شیمی درمانی: شیمی درمانی روشی است که برای نابودی سلولهای سرطانی به کار برده می شود. دراین روش توانایی باروری زن تحت تاثیر قرار نمی گیرد و معمولا ۲ تا ۶ ماه پس از پایان شیمی درمانی، قاعدگی شروع می شود.
خارج کردن رحم: اگر بافت مولار در رحم زیاد باشد و بیمار قصد بارداری مجدد را نداشته باشد، پزشک ممکن است روش برداشتن رحم را انتخاب کند. هیسترکتومی روش جراحی برای برداشتن رحم است.
نویسنده:طاهره شاکرمی
انتهای پیام/